bizim bir hocamiz, mesleginde iyi olmayan meslektaslrimiz icin hep onlarin gece uyuyamiyor derdi. ben de bunun bir dereceye kadar dogru olduguna inanirim. yani mesela rte gibi bizim icin akil almaz derecede kotulukleri, acimasizliklari yapmis insanlar nasil uyuyor? bence cok saglikli uykular degil, bence kotu bir davranisi olan insan icte ice biliyor, kendini hakli cikarma mekanizmalari, bahaneler ediniyor, bir de bu insanlar bu mevzuluari bilincli dusunmeyi reddediyorlar, ogrenmiyorlar duymuyorlar. mesela akpli bir arkadasim bilale anlatir gibi lafini hic duymamis ve boyle pek cok bilmedigi duymadigi sey var veya baska bir arkadasimin genelgecer dogrulara gore bir hatasi, gunahi oldu, bunun yanlis oldugunu o da biliyor ama garip gurup aciklamalar mantik yurutmelerle kendince kendini bilinmez bir mahkemeye savunuyor. ortak nokta su ki, bu insanlarin bir yani hep mutsuz. asla gunahlarini bilen, kabullenen, tovbe eden gibi olamiyorlar. yoksa tabi kimse birbirinden cok farkli degil, onemli olan kendini bilmek.
0